Samen vormden ze de bewaarschoël. Kleuterschool in het Nederlands, tegenwoordig groep 1 en 2. Ik weet niet welke muffe ambtenaar dat verzonnen heeft, dat klinkt toch veel te technisch voor zo'n kleine hummeltjes?
De klaslokalen van de twee kanten waren in de meisjesschool in het klooster aan de Hoofdstraat. Ik vond het maar niks, die school, in het begin. Op de eerste dag ontsnapte ik al en rende zo hard ik kon terug naar huis. Maar thuis waren ze onverbiddellijk en ik werd zonder pardon direct weer afgeleverd bij juffrouw Mien
Mien van de Bonenkamp was dat, de juf van de kleine kant. Van Lipzig heette ze eigenlijk, maar van namen kon je vroeger in Lottum niet op aan. Sef Muijsers heette "Driek ziene Sef" bijvoorbeeld, Siebers Puuske heette eigenlijk Vervoort. Hoete Jan had je ook, en Nulle Sjang, en de echte naam van de familie Stoopen (Stoe-ëpen) was Van Soest als ik het me goed herinner.
De grote kant juf was een non, zuster Torricelli of zoiets. Het moeten grote klassen zijn geweest. Op die leeftijd mochten de jongens en meisjes nog samen in de klas en dat moet in die baby-boom periode van na de oorlog toch al gauw een zwerm van zo'n vijftig kinderen zijn geweest. We leerden liedjes en versjes en er werd getekend, gekleurd, geknipt en geplakt.
Op de kleine kant zat ik naast Hem van de Verver (Clevis). We hadden er lol in om de meisjes te pesten, herinner ik me nog wel, maar verder ben ik bijna alles vergeten uit die tijd. Ik weet nog wel dat we op een zonnige dag met de kleine en grote kant samen naar Seuresböske aan de Hombergerweg gingen. Lekker rollen en kuilen graven en elkaar met zand gooien. Een paar jongens groeven een hol in een steile wand en kropen er in. Plof zei die wand ineens en twee jongens werden bedolven. Paniek bij de juffen, ik zie ze nog trekken aan bremstruiken en wild graven met hun handen en na een paar angstige minuten kwamen de jongens tevoorschijn. Bijna gestikt, zand in de ogen, oren, mond en haar, maar ze leefden nog. Theo Verheggen was één van de twee, de andere weet ik niet meer.
Twee levens gered en de baan van jufrouw Mien, want twee kinderen kwijt raken in de zandbak, dat zou toch slordig zijn geweest.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten