Het Mededelingenbord

Wie kent het nog, het Mededelingenbord? Ik wil niet direct zeggen dat het in dezelfde tijd verdwenen is als de wolharige mammoet, maar het is toch zeker al een halve eeuw weg denk ik. Het stond op de Markt, tegenover de kapelanie, later de zaak van kapper Gerrit Driessen. Als je naar de foto van de Markt kijkt, bovenaan dit blog, dan stond het zo ongeveer bij de laatste boom links. Het was donkergroen meen ik en het stond op twee poten van pakweg een meter lang. Het was zo’n anderhalve meter breed en een meter hoog en aan de bovenkant zat een klein afdakje. Het zat altijd vol grote en kleine handgeschreven, met nietjes of punaises opgeprikte briefjes, plus honderden verroeste nietjes, soms met nog een snippertje papier eronder geklemd.

Ik heb geen foto van het Lottumse Mededelingenbord, maar op het www heb ik een foto gevonden die in elk geval de sfeer een beetje weergeeft. Het café op de achtergrond is wat groter dan D'n Hook en de kerk is ook wat groter dan die van ons, maar zo'n groep mannen met een kieps op voor een houten bord, zoiets was het wel.

Op zondag vóór en na de hoogmis stond er altijd een groep mensen, alleen mannen volgens mij, voor het bord te lezen wat er allemaal mee te delen, te verkopen en aan te prijzen viel. Ik kan me er zelf niet veel meer van herinneren en dus heb ik mijn hoofdadviseur Henk van de Veiling maar weer eens om inlichtingen gevraagd. En die schreef:

Dat bord op de Markt werd gebruikt als prikbord voor alle mogelijke mededelingen. Ik moet er wel eens aan denken als ik zo'n prikbord bij een supermarkt zie. Ik heb er zelf nog wel eens een blaadje op geniet met een veilingbericht waarvan wij vonden dat iedereen dat moest kunnen lezen. Wat ik mij er van kan herinneren is dat er briefjes ophingen van "te koop toom biggen" en "runderen kunnen worden ingeschaard".  Het werd voor en na de hoogmis druk bezocht. Zeelen -die niet kon lezen- probeerde er achter te komen wat er stond door een jonger iemand aan te stoten met de vraag "wat steit dao, ich bin d'n bril vergaeten".

Er moet eens een briefje hebben gehangen waar alleen op stond "Jansen laat weten dat hij hem nog heeft". Voor de goede verstaander was het duidelijk, je kon je geit nog altijd laten dekken bij Jansen in Lomm.

Dat doet me denken aan een verhaal over Anna van Nölle Sjang. Die ging met de geit over het veer en de veerman vroeg: "wat is d'r aan de hand Anna, ge ziet de vurrrige waek toch ok al dae kant op gewes". Zei Anna: "Jawohl, und wen ze nun nit pariert da geht ze de Maos herein".

Lang geleden allemaal; mooie tijden, mooie mensen en mooie herinneringen. Maar de moderne tijd brak aan en het Mededelingenbord werd afgedankt toen meester Hermsen het huis-aan-huis verspreide Mededelingenblad ging uitgeven. Eind vijftiger/begin zestiger jaren was dat schat ik. Ook daar kan ik me niet veel van herinneren, een A5 formaat getypt en gestencild blaadje was het met veel parochie- en verenigingsnieuws er in en wat advertenties.

Het Mededelingenbord werd dus verslagen door het Mededelingenblad en dat laatste moest weer het loodje leggen bij de opkomst van het Mededelingenmonster: het internet.