Geboorteplaats: Lottum

Hoe definiëer je een mens: naam, geboortedatum, geboorteplaats, geslacht, burgerlijke staat, adres, beroep, lengte, gewicht, kleur haar, kleur ogen, huidskleur, en zo zullen er nog wel een paar kenmerken zijn.

Je bent pakweg 50 cm lang en 7 pond zwaar als je geboren wordt, je lengte en volume nemen toe, bij de een meer dan bij ander, en je krimpt meestal weer als je ouder wordt. De meeste mensen veranderen wel een paar keer van adres, ik zelf ca 35 keer tot nu toe. Of van beroep; de ene dag ben je busschauffeur bijvoorbeeld en de volgende dag professor in de neurochirurgie. OK, dat is misschien niet zo’n goed voorbeeld, maar de bedoeling is duidelijk.

Haren kun je verven, bleken, krullen, ontkrullen of bijplanten. Het wordt grijs op den duur en als je pech hebt valt het uit. Daar kan ik ook over meepraten.

De kleur van de ogen kun je veranderen met lenzen en je kunt Michael Jackson vragen hoe je de kleur van je huid kunt veranderen. Correctie: dat kan niet meer.

Je wordt als vrijgezel geboren en vervolgens kun je trouwen en als het niet meer bevalt weer scheiden en dat eventueel meerdere malen.

Als je ontevreden bent over je naam kun je die veranderen. Er zijn formulieren in te vullen en het kost wat tijd en een paar centen maar het is allemaal mogelijk.

Je bent een jongen of een meisje, maar ook dat kun je veranderen, al is dat wat ingewikkelder want er moeten door een chirurg wat onderdelen verwijderd, cq toegevoegd worden. Maar mogelijk is alles.

Wat ik maar wil zeggen: bijna al je gegevens zijn veranderlijk. Ik had Amalia Diederiksen kunnen heten en een blonde balletdanseres kunnen zijn als ik die drang gehad had, maar ik zou nog steeds op 3 juli 1947 in Lottum geboren zijn. Dat is het enige dat vaststaat en dat nooit verandert. En daar ben ik ook blij mee, want eerlijk is eerlijk: Lottum is een mooi en interessant dorp. Het ligt prachtig aan de Maas, de rozenvelden, de Markt, de Borggraaf, het Schuitwater en zo, maar wat ik nog het mooiste vind is de typisch Lottumse humor in de oude verhalen.

Over de zwijgzame boer en zijn knecht bijvoorbeeld. Die werkten de hele dag samen maar zeiden geen woord tegen elkaar. “Goeiemorgen” als de knecht ’s morgens aankwam en “goeienavond” als hij weer naar huis ging. Dat was alles, meer werd er de hele dag niet gepraat.

Op een dag had de knecht een nieuwe fiets gekocht en toen hij daar ’s morgens mee aankwam wenste de boer hem “goeiemorgen" en vroeg toen: "Oh, nieuwe fiets?” “Ja” zei de knecht en de rest van de dag was het weer stil.

De volgende morgen liet de knecht zich niet meer zien en de dagen daarna evenmin. En toen ze elkaar op zondag in het dorp tegenkwamen vroeg de boer: “waarom ben je eigenlijk niet meer gekomen?”, waarop de knecht antwoordde: “och, dat geouwehoer over die nieuwe fiets!” 

Mooi voorbeeld, al zal het wel niet historisch zijn.

In dit blog heb ik een paar van dat soort verhalen genoteerd, maar wat ik als snotneus in de 50-er en als tiener in de 60-er jaren heb gehoord is maar een fractie van de schatkamer aan Lottumse humor.

Henk Hendrix heeft eens het initiatief genomen om oude harmonieverhalen vast te leggen. Die heeft hij me toegestuurd en als hij die zelf niet op een website of in een boek gaat publiceren, dan ga ik het misschien zelf nog eens doen.

En van de week kreeg ik van Frans Gommans notities toegestuurd van Lei Achten met leuke en interessante verhalen uit de 30-er, 40-er, 50-er jaren, o.a. over Lies, de “maagd” van pastoor Kerbosch die klem kwam te zitten op het toilet. Frans vroeg of ik daar wat mee kon doen op dit blog, met die notities, en dat lijkt me een leuk idee. Maar het zijn meest maar korte aantekeningen en ik zou er graag eens met Lei over praten om wat meer details te horen. Volgende zomer misschien, als ik weer in het land ben.

Nóg leuker lijkt me om er, samen met de harmonieverhalen van Henk Hendrix, een boekje van te maken in de serie HISTORISCH LOTTUM IN BEELD. Ik heb daar nu weinig tijd voor, maar dat lijkt me een mooi plan voor als ik met pensioen ga: in augustus 2012.